Een sweat lodge ritueel om lichaam en geest te zuiveren

De volle maan staat krachtig aan de heldere hemel als ik bezweet, op blote knieën, de sweat lodge uit kruip. Zojuist had ik deelgenomen aan dit eeuwenoude ritueel om mijn lichaam en geest te zuiveren. Het liet een flinke indruk op me achter en bracht me kracht én ontspanning, daar in het moment en zeker ook de opvolgende dagen. Voor Enfait deel ik mijn ervaring en licht ik toe wat het ritueel voor jou kan betekenen.

Een sweat lodge, of volgens de oorspronkelijke benaming ‘Inipi’, is een zuiveringsritueel waarbij de cleansing van lichaam en geest centraal staat. Het helpt je om los te komen van vastgeroeste patronen en gewoontes, oud zeer en ronddwalende gedachten die niet langer voedend zijn. Het ritueel is via de Native Americans – die al generaties lang vanuit innerlijke wijsheid leven in verbinding met Moeder Aarde – overgekomen naar het Westen, waar sweat lodges meer en meer voorkomen. Zoals hier, off-grid tussen de diepgroene Portugese heuvels waar ik kennis maak met het ritueel.

Het sweat lodge ritueel van Marijke

Aangekomen op de locatie verbaas ik me over de grootte van de sweat lodge en de primitieve omgeving. De kleine koepelvormige hut heeft het geraamte van een iglo, maar is vormgegeven door lange wilgentakken en zware wollen dekens die de ruimte verduisteren. Voor de sweat lodge brandt het kampvuur, waaromheen zo’n vijftien andere deelnemers in een ceremoniële cirkel zitten.

Middenin het vuur ontdek ik de oranje-gloeiende stenen die later de ruimte verhitten tot wel negentig graden. Iets verderop in de wildernis staat een oude omgebouwde schoolbus, waar de sjamanistische familie woont die elke volle maan een Inipi organiseert.

Het ritueel wordt door deze familie geopend met spreuken en muzikale klanken. Een man met lang zwart haar, zilveren etnische oorringen en een wijze uitdrukking op zijn gezicht geeft uitleg over de Inipi, dat volgens hem nieuw leven symboliseert.

Zijn vrouw vertaalt de inheemse spreuken, terwijl hun zoon zorg draagt voor het vuur. Ondertussen slaan twee dochters, in identieke jurken met felrode embroideries en veren in het haar die verwijzen naar hun voorouders, de Native Americans, ritmisch op een drum van dierenhuid.

De sjamaan nodigt ons uit om zaken te laten gaan die niet langer dienend zijn. Met dit verzoek gooi ik een plukje heilig tabak op het vuur en zet ik een intentie die richting geeft aan nieuw leven. Het is tijd om naar binnen te keren. De vrouwen kruipen met een omslagdoek de sweat lodge in. Mannen volgen later – om zo afleiding te voorkomen. Zodra de cirkel compleet is worden de gloeiende stenen in de kuil voor ons neergelegd. En dan gaat de hut dicht.

De sjamaan gooit helende kruiden en water over de stenen. Door de stoom die vrijkomt wordt het heet. Heel heet. Omsingeld door de rondzwevende nevel en overvallen door de geur van salie snak ik naar adem.

De hut uitvluchten

Ik vecht tegen paniek en het idee dat ik dit niet kan doorstaan. Het liefst zou ik de hut uitvluchten. Gelukkig besef ik me vrij snel dat ik me moet overgeven aan deze ervaring: het ongemak van de hitte en de scherpe geur omarmen door blind te vertrouwen op mijn lichaam en dit ritueel.

De klanken van de continu zingende zussen geven me moed, anderen zingen mee. Zelf hou ik de focus liever op mijn ademhaling. Na de eerste ronde gaat de hut open en komt er – heel kort – frisse lucht binnen. Daarna begint de volgende opgieting. Een Inipi bestaat uit vier rondes, elk in connectie met een van de vier windrichtingen en een van de vier elementen. Zodoende vindt er fysieke en mentale reiniging plaats en ontstaat er op spiritueel niveau verbinding met het universum.

Na de laatste opgieting kruip ik verwilderd de buitenlucht tegemoet. Mijn knieën zijn zwart en ook het goudgele patroon van de sarong die mijn heupen bedekt is verkleurd door het mengsel van aarde, zweet en water. De tijd ben ik verloren, maar de maanverlichte eucalyptusbomen vertellen me dat de avond zich inmiddels heeft ontvouwd. Daar, in de frisse buitenlucht, voel ik me zo krachtig en zelfverzekerd als een leeuwin en tegelijkertijd zo ontspannen als een kroelende kat op een hoogpolig tapijt. Dit is ongepolijste selfcare, puur en intens.

Tijdens de Inipi overwon ik angst en liet ik een stukje onzekerheid achter: ik sloeg (negatieve) gedachten uit de weg en leerde vertrouwen op mijn lichaam en omgeving. Het zuiverende effect op fysiek en mentaal gebied kan ik voor je bevestigen. De druk tussen mijn schouderbladen verdween, mijn huid voelde zijdezacht en mijn geest was helder. Nieuw leven, ja zo kan je het noemen.

 

Lees ook: bewust leven volgens de natuurlijke cycle.