Vaker naar de wolken kijken maakt gelukkiger

Bewust naar de lucht staren, voorbij de wolken kijken. Doen we dan nog wel? Mijn kindertijd was nog echt een ‘andere tijd’. Ik ben nog opgegroeid zonder mobiele telefoon, internet en we mochten beperkt naar de televisie kijken. Daarom hadden we zeeën van tijd om andere dingen te doen zoals buiten spelen. Regelmatig belande ik liggend in het gras en vanaf die plek kon ik uren naar de wolken turen. Iets wat ik nog steeds fijn vind om te doen omdat het mijn hoofd leegmaakt.

Naar de blauwe lucht staren is een makkelijke vorm van meditatie die je al vanaf het eerste moment een kalm gevoel geeft. Het helpt je om los te laten en om je gedachten op een rijtje te zetten. De lucht is oneindig en verandert maar blijft ook hetzelfde. De blauwe kleur staat voor rust, kalmte, hoop, vertrouwen, helderheid, oneindigheid en vreedzaamheid. Wolken, de oneindige lucht. Een grotere dimensie in het leven, niemandsland…. oneindigheid. Wie zich in de lucht verliest, vindt kalmte en rust in zichzelf. Het helpt je om de stilte in jezelf op te zoeken, om te dromen. Gevoelens en gedachten komen en gaan en dat is oké want het gebeurt. Observeer deze en accepteer ze, mediatie is niet per se je hoofd leegmaken en nergens aan denken. Het is ontspannen mét deze gedachten en ze laten komen en gaan. Ieder mens bestaat uit verhalen, ervaringen, gevoelens en gedachten. Tijdens meditatie probeer je de tijd te nemen om het denken los te laten maar het voelen blijft altijd. Eigenlijk zijn het net voorbij trekkende wolken, ze komen en gaan. Afgewisseld is de lucht blauw en grijs. Helder of niet helder. Een ding: we vergeten wel eens hoe belangrijk de connectie met de natuur is nu technologie het overneemt. We kijken vaker op een scherm dan naar de wolken en dat hoort nu eenmaal in deze tijd maar vergeet niet dat je een onderdeel bent van de natuur.

Van hart tot hart ,