Column Amy: De cirkel van vriendschappen
“Hallo, wil je mijn vriendinnetje zijn?” Ik was 6 jaar oud en stond op het schoolplein voor mijn eerste schooldag in groep 3. Er was een meisje op mij afgerend en zij had mij zojuist deze vraag gesteld. “Ja!” Was mijn antwoord vol enthousiasme. Dit meisje is uiteindelijk de rest van mijn basisschooltijd mijn beste vriendin geweest. Daarna zijn we allebei naar een andere middelbare school gegaan en verwaterde het contact. En dat was prima.
In de “echte grote mensenwereld” gaat het helaas niet meer zo simpel. Soms kunnen vriendschappen eigenlijk best ingewikkeld zijn.
Dit laatste merkte ik vooral toen ik net mijn eerste echte baan bij een advocatenkantoor in Den Haag had. Ik vond de overgang van mijn studentenleven in Nijmegen naar een eerste echte volwassen baan in de advocatuur, in een nieuwe stad, met nieuwe mensen, ontzettend leuk, maar ook intens. Daar waar ik eerst alle tijd had om gezellig met iedereen af te spreken, werd ik nu gedwongen om keuzes te maken. Wat wilde ik met mijn zeldzame vrije tijd gaan doen? En vooral, met wie wilde ik deze tijd doorbrengen?
Wat mij voor het beantwoorden van die laatste vraag erg geholpen heeft, is dat ik het heb “uitgetekend”. Wat ik heb gedaan, en wat jij dus ook kan gaan toepassen, is het volgende.
Pak een vel papier en schrijf daar alle mensen op waarmee je, in meer of mindere mate, contact hebt.
Pak vervolgens een nieuw vel. Teken op dit vel een cirkel. In deze cirkel zet jij de mensen die het dichtst bij jou staan. Teken om die cirkel vervolgens een grotere cirkel. Zet in deze cirkel de mensen die je graag ziet en waar je moeite voor wil doen om ze te blijven zien. Daarna teken je om die cirkel weer een grotere cirkel. In deze derde cirkel zet je de oppervlakkige contacten en mensen die je leuk vindt om af en toe te zien. Tot slot teken je de laatste vierde cirkel om alle cirkels. In deze cirkel zet je de mensen die je als “een verplichting” ziet. Als het goed is ziet de structuur er bij jou dan ook zo uit:
Ik pas deze methode tegenwoordig ook toe bij mensen die met dezelfde uitdaging “struggelen”. Ik merk dat het bewust bezig zijn met de vraag, door middel van deze methode, bij veel mensen tot nieuwe inzichten leidt.
Zo was er laatst een vrouw die mij, nadat ze de cirkels getekend had en de namen erin gezet had, tien minuten later ineens beschamend toekeek. “Ik ben helemaal vergeten om X in een van de cirkels te zetten!”, riep ze uit. De vrouw had iedere week contact met mevrouw X en toch was zij vergeten haar in een cirkel te zetten. Nadat ik de vrouw wat vragen had gesteld kwam de aap uit de mouw; het contact bleek alleen van mevrouw X te komen. De vrouw had zelf eigenlijk totaal geen behoefte en energie om met mevrouw X af te spreken. Zij werd zich bewuster van het indelen van haar tijd en nam wat meer afstand van mevrouw X. De “vriendschap” is uiteindelijk langzaam verwaterd. En dat was prima.
Ik kijk zo af en toe weer naar mijn eigen cirkels en word mij dan weer bewust van mijn keuzes. Doordat ik nu bewuster omga met de vraag welke mensen ik in mijn leven wil hebben, merk ik dat de bestaande vriendschappen daardoor veel intenser en puurder zijn geworden. En heel af en toe… dan wordt de cirkel weer iets aangepast. En ook dat is prima.
