Column Robin: Zonder grenzen is er geen vrijheid
Deze week in de Column van Robin: Grenzeloze vrijheid, dat klinkt de meeste van ons als muziek in de oren. Toch valt het Robin vies tegen. Geen grenzen, staat dit gelijk aan geen doelen? En hoe zet je doelen zonder grenzen? Robin zet haar hersenspinsels op papier.
Goedemorgen, mevrouw luiwammes hier! Onderhand ben ik gepromoveerd tot opperhoofd luilak. Lekker uitslapen en na m’n bananenpannenkoek het strand op rollen. Als enige zorg: welk boek ik vandaag eens zal lezen en wat te bestellen voor de lunch. Ik vind het heerlijk! De volledige en ultieme vrijheid van het niets doen.
Maar toch, ja sorry ik moet toch even zeiken, knaagt er iets. Hoe ga ik mezelf ooit weer aan de bak krijgen, als ik de rol van luiwammes zo goed weet aan te meten? Natuurlijk, het werk gaat gewoon door. En dat maak ik ook zeker netjes af. Maar mijn eigen ambities, hoe komen deze tot zijn recht in deze fase van mijn leven? Moet ik me er gewoon even bij neerleggen dat mijn ambities voorlopig on hold staan, of mezelf juist een schop onder m’n bolle derrière geven en aan de slag gaan? Ik vind het maar ingewikkeld, deze vrijheid zonder grenzen.
Beach essentials
Enige oplossing lijkt; grenzen stellen. Gek is dat. Dat ik me verloren en wanhopig voel zonder grenzen. Duidelijk een kind van een perfectionistische maatschappij, waarbij alles draait om controle en structuur. Of is controle en structuur stiekem overal, alleen komt het wellicht in verschillende kleuren en maten? Hier in Sri Lanka zie ik weinig controle en structuur. Of misschien moet ik zeggen, weinig van ónze controle en structuur. Is dat misschien ook waarom dit land nog niet verder ontwikkeld is? Of is dat Westerse arrogantie? Pff wat een vraagstukken allemaal. De ene nog groter dan de ander. Veel te groots en grenzeloos voor dit luie brein.
Al moet ik zeggen, dat al dit denken wel weer wat heeft losgemaakt. Ik vind stiekem weer een beetje energie. Een hele fijne, heldere en vrijwillige energie. Het lijkt wel alsof mijn hersenen even ademtijd hebben gekregen en hierdoor weer wat vrijer kunnen denken. Ik ben eindelijk begonnen met het bewerken van mijn video’s (wat hoog op mijn verlanglijst stond) en ook yoga sluipt langzaam weer in m’n routine. Want ja, routine heb ik blijkbaar nodig. Hoe erg ik me er blijkbaar voor heb tegen willen verzetten, moet ik nu toch toegeven dat ik me vrijer voel door grenzen te stellen. Grenzen die ik liever doelen zou willen noemen. Doelen met een datum of een tijd of soms een groter doel. Ik merk dat ergens naartoe werken en hier een plan voor hebben, vrijer voelt dan wanneer ik op de bonnefooi aan het werk ga.
Vrijheid blijheid! Of toch niet?
Het voelt bijzonder om dit te ervaren. Al die hobbels in je hoofd die je jezelf soms oplegt of je opgelegd worden. Is dit wat reizen met je doet? Een soort detox voor je hersenen, zodat deze weer beter gaan functioneren? Of wellicht komt het door de nieuwe maan. Je weet het nooit. Bij de vorige super moon kreeg ik ineens deze super mooie kans in mijn schoot geworpen en werd mijn leven 180 graden op zijn kop getild. Wat het ook is, het is fijn. Ik voel me goed en misschien nog wel belangrijker, ontspannen. Levensles van deze week: vrijheid betekent niet automatisch geen stress, het vinden van jouw vorm van vrijheid zal pas verlichting en ontspanning geven wanneer je je eigen grenzen hebt ontdekt.
Misschien toch maar eens tijd om mijn luiwammes stokje over te dragen aan iemand anders…
Liefs,
Robin
Lees ook: Eat, Stay, Love