Dark tourism, alles behalve een vijfsterren vakantie
Geen zongebruinde huid en chille vibes, maar sensatie en kippenvel. Geen bella Italiaanse Bloemenrivièra of zonovergoten Spaanse costa, maar het gevaarlijk nucleaire gebied Fukushima, voodoo festival of Pablo Escobar’s getto zone als vakantiebestemming. Maak kennis met dark tourism, oftewel reizen naar plekken die historisch geassocieerd zijn met dood en tragedie. Tsja, het moet maar net je ding zijn om de ‘ramptoerist’ uit te hangen.
Dark tourism, gekker gaat het niet worden
Tot de komst van de Netflix-serie ‘The Dark Tourist’ had ik never nooit niet van dit soort toerisme gehoord. Maar het blijkt een ware lucratieve industrie te zijn. Ideaal als je klaar bent met all-inclusive en rennen om een bedje met zonpositie bij het zwembad. In acht afleveringen onderzoekt de Nieuw-Zeelandse journalist David Farrier ‘dark tourism’. Hij is altijd al aangetrokken geweest door de vreemde dingen des levens. Dit was z’n kans om de meest bizarre trips ter wereld in eigen persoon te ondergaan.
Kijkje in de macabere wereld van ‘dark tourism’
Ik heb tot nu toe twee afleveringen gezien, en ik moet bekennen dat ik het heftig vond. Maar juist doordat het – hoogstwaarschijnlijk – zo’n ver-van-je-bed-show is, is het super fascinerend. Stiekem wil je bingewatchen to the max. Verwacht een tour waarbij de Tweede Wereldoorlog wordt nagebootst tot dineren met vampiers of een gemummificeerd lijk opgraven in Indonesië. Of alles even ethisch is, dat houd ik in het midden. Eén ding is zeker: je valt van de ene in de andere verbazing. Kan me voorstellen dat lekker een avondje Netflixen met dit warme weer niet je topprioriteit is, maar op je ’to watch’-lijstje mag ie zeker.
